- کیف تفضّلین القهوه؟
- معک.

- ترجیح می دی قهوه چطور باشه؟
- با تو.

 آن‌چه در زیر می‌آید بخشی از تجربه‌های شخصی بعد از سال‌ها کتاب خواندن است که به نوشتن چند جلد کتاب انجامید و هنوز هم ادامه دارد.
احسان محمدی

هیچ‌وقت برای شروع کتاب‌خوانی دیر نیست. احساس جا ماندن و وحشت نکنید. اگر دیگران در رسانه‌ها مدام از بولگاکف و تولستوی، گابریل گارسیا مارکز و نیکوس کازانتزاکیس می‌گویند. به تجربه می‌گویم بعضی از این عزیزان خودشان هم کتاب‌های این نویسندگان را نخوانده‌اند! شروع کنید. فتح اورست هم با اولین قدم شروع می‌شود. شما هم با اولین کتاب شروع کنید. با یک زندگی‌نامه یا داستان‌های کوتاه. خیلی زود گره می‌خورید به کتاب.

لازم نیست هر چه دیگران می‌خوانند شما هم بخوانید. این یک مسابقه برای فخرفروشی نیست. هر کتابی که دوست دارید و با ذائقه و سلیقه‌تان جور در می‌آید را بخوانید. مطمئن باشید کم‌کم مطالعه‌تان عمیق‌تر و حرفه‌ای‌تر می‌شود.

در روزگار پیشین صیادی بود، هر روز برون آمدی و مرغان را بگرفتی و بکشتی.
روزی سرمایی عظیم بود، به صحرا رفته بود و مرغان را بگرفته بود و پر و بال ایشان را می‌کند... از غایت سرما آب از چشم او می‌دوید.
یکی از مرغان گفت: بیچاره مردی حليم است و رحیم‌دل، بر ما می‌گرید.

دیگری گفت:
در گریه‌ی چشمش منگر، در فعل دستش نگر!

جوامع‌الحکایات 

به راه راست توانی رسید در مقصود
تو راست باش که هر دولتی که هست تو‌راست
تو چوب راست بر آتش دریغ می‌داری
کجا به آتش دوزخ برند مردم راست

باورهای غلط درباره هر چیزی فراوان است، مشکل اما وقتی است که تصورات غلط به هر دلیلی رایج می‌شوند. آنجاست که ممکن است یک پندار نادرست اما متداول جلوی پیشرفت فردی و اجتماعی را بگیرد و حتی تهدیدی برای آموزش و سلامت فرد یا جامعه باشد.
 
زبان‌آموزی هم از این باورها بی‌نصیب نمانده است. تصورات نادرست اما رایج سبب می‌شود که افراد بسیاری یا اصلا هیچ‌گاه سراغ یادگرفتن یک زبان دیگر نروند یا در وقتی نامناسب زبان‌آموزی را ترک کنند.
 
در این مقاله هشت باور نادرست و مشهور زبان‌آموزی را مرور می‌کنیم.

آیا تا به حال شده که فکر کنید برای آموختن یک هنر جدید بیش از اندازه پیر شده‌اید؟ اگر جوابتان به این سوال مثبت است، تنها کافی است که به پیریسیلا سیتینی، مامای کنیایی اهل مناطق روستایی اندلات، فکر کنید. وقتی بچه بود به آموزش ابتدایی رایگان دسترسی نداشت و برای همین هیچ‌وقت خواندن و نوشتن یاد نگرفت. اما هنگامی که به سال‌های پایانی عمرش نزدیک می‌شد، تصمیم گرفت که تجربیات و دانشش را برای استفاده آیندگان مکتوب کند. برای همین به همراه شش تن از نبیره‌هایش سر کلاس‌های درس مدرسه محل رفت. آن هم وقتی نود سالش بود.

خوشبختی، هدفی است که تک تک اعضای جامعه بشری بدنبال آن هستند. یک لقمه نان، زندگی در صلح، سلامتی، ثروت و بسیاری چیزهای دیگر می‌توانند انسان‌ها را خوشبخت کنند.
بسیاری از حقوق انسانی وجود دارند که در قوانین تعریف و برروی آن تاکید شده است، گرچه "حق خوشبختی" در هیچ قانونی تعریف نشده، اما "حق و آزادی جستجوی راه‌های خوشبخت شدن" در بعضی از قوانین کشورها دیده می‌شود.
امروزه "حس خوشبختی" موضوع تحقیقات علوم پزشکی، جامعه شناسی، فلسفی و روانشناسی است و هر یک از این علوم راه‌های گوناگونی را برای تقویت این حس به انسان‌ها ارائه می‌دهند.

سالیان درازی است که پزشکان در مورد چاق شدن روز افزون کودکان هشدار می‌دهند، اما اکنون در این واقعیت تغییراتی پیش آمده است.

چاقی مفرط همچنان یکی از جدی ترین مشکلات در بعضی از کشورهای توسعه یافته است. مقام های بهداشتی آن را بیماری فراگیر و درازمدت می خوانند.

تحقيقات دانشمندان بيش از پيش نشان میدهد که برای لاغر شدن فرمول سری بخصوصی وجود ندارد.
انسان هرچه کالری کمتری صرف کند، اين برای قطر کمر بهتر است.

خوراکی‌های سالم فصل پائيز

 

هيچ غذا يا خوراکی نمی‌تواند چربی بدن را آب کند، اما اين ۹ خوراکی‌مقوی و پرانرژی جلوی اشتها برای غذاهای پرچربی را گرفته، قند خون را متعادل کرده، متابوليسم را افزايش می د‌هند.

تا نگهبانان ابرو دست‌شان بر خنجر است

فتح چشمان قشنگت مثل فتح خیبر است

 

رنگ چشمت بهترین برهان اثبات خداست

«قل هو الله احد» گوید هر آن کس کافـَر است

 

 

بارها و بارها خوانده ام و بازهم تاثیرگذار است ...
آورده اند که روزى یکى از بزرگان به سفر حج مى رفت. نامش عبدالجبار بود و هزار دینار طلا در کمر داشت...
چون به کوفه رسید، قافله دو سه روزى از حرکت باز ایستاد.
عبدالجبار براى تفرج و سیاحت، گرد محله هاى کوفه بر آمد. از قضا به خرابه‌اى رسید.
زنى را دید که در خرابه مى‌گردد و چیزى مى‌جوید. در گوشه مرغک مردارى افتاده بود، آن را به زیر لباس کشید و رفت...!

متن زیبای زیر خواندنی است.
ارسالی از یک دوست گرانقدر

من به مدرسه می رفتم تا درس بخوانم

تو به مدرسه می رفتی به تو گفته بودند باید دکتر شوی

او هم به مدرسه می رفت اما نمی دانست چرا !
.
.

خانم« تامپسون» معلم کلاس پنجم ابتدايي در اولين روز مدرسه مقابل دانش آموزان ايستاد و به چهره دانش آموزانش خيره شد و مانند اکثرمعلمان ديگر به دروغ به بچه ها گفت که همه آنها رابه يک اندازه دوست دارد. اما اين غير ممکن بود. چرا که در رديف جلو پسربچه اي به نام « تدي استوارد» درصندلي خود فرو رفته بود که چندان مورد توجه معلم قرارنداشت. خانم «تامپسون» سال قبل « تدي » را ديده بود و متوجه شده بود که او با بقيه بچه ها بازي نمي کند. اينکه لباسهايش کثيف هستند و او همواره به استحمام نيازدارد . براي همين «تدي» فردي نامطلوب قلمداد مي شد.
اين وضعيت چنان خانم « تامپسون» را تحت تاثير قرار

آورده‌اند كه شيخ جنيد بغداد به عزم سير از شهر بغداد بيرون رفت  مريدان از عقب او شيخ احوال بهلول را پرسيد. گفتند او مردي ديوانه است. گفت او را طلب كنيد كه مرا با او كار است. پس تفحص كردند و او را در صحرايي يافتند. شيخ پيش او رفت و در مقام حيرت مانده سلام كرد. بهلول جواب سلام او را داده پرسيد چه كسي (هستي)؟ عرض كرد منم شيخ جنيد بغدادي. فرمود تويي شيخ بغداد كه مردم را ارشاد مي‌كني؟ عرض كرد آري.. بهلول فرمود طعام چگونه ميخوري؟ عرض كرد اول «بسم‌الله» مي‌گويم و از پيش خود مي‌خورم و لقمه كوچك برمي‌دارم، به طرف راست دهان مي‌گذارم و آهسته مي‌جوم و به ديگران نظر نمي‌كنم و در موقع خوردن از ياد حق غافل نمي‌شوم و هر لقمه كه مي‌خورم «بسم‌الله» مي‌گويم و در اول و آخر دست مي‌شويم.

نشسته بود پسر، روی جعبه‌اش با واکس

غريب بود، کسی را نداشت الا واکس

نشسته بود و سکوت از نگاه او می‌ريخت

و گاه بغض صدا می‌شکست : «آقا واکس؟»

درست اول پائيز، هفت سالش بود

صادق زیباکلام
هنوز هر بار که وارد کریدورهای دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی می‌شوم و از پله‌های قدیمی که از زمان رضاشاه تا به حال خم به ابرو نیاورده‌اند بالا می‌روم، بی‌اختیار احساس می‌کنم که افضل را دومرتبه می‌بینم. احساس می‌کنم عنقریب افضل با پاهای نیمه‌فلجش در حالی که دو دستی طارمی‌ها را گرفته و دارد به سختی پایین می‌آید با من سینه‌به‌سینه خواهد شد. نمی‌دانم در چشمان نافذ این جوان ترک که از روستای کوچکی بین بناب و مراغه می‌آمد چه بود که هنوز هر وقت به او و نحوه‌ی مرگش می‌اندیشم ترسی جانکاه با آمیزه‌ای از ناامیدی و خشمی فروخورده از نظام آموزشی دانشگاهی‌مان سراپای وجودم را می‌گیرد.

تقديم به تمامی معلمان واقعی

الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
﴿آل عمران ۱۳۴﴾
 سخت آشفته و غمگین بودم…
به خودم می‌گفتم:
بچه ها تنبل و بد اخلاقند
دست کم می‌گیرند
درس و مشق خود را …
باید امروز یکی را بزنم،